همه آنچه که باید درباره روستای کندوان بدانید
کَندُوان یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی واقع در شهرستان اسکو است که از پیشینه تاریخی هفت هزار ساله برخوردار است. روستای کندوان در ارتفاع ۲٬۲۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و روستایی ییلاقی، کوهستانی و سردسیر با آب و هوایی مطبوع در تابستان است. معماری کلهقندی روستای کندوان در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۷۶ با شمارهٔ ثبت ۱۸۵۷ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
مشخصات
کشور | ایران |
استان | آذربایجان شرقی |
شهرستان | اسکو |
بخش | مرکزی |
دهستان | سهند |
روستا | کندوان |
جمعیت | ۶۰۱ نفر |
مذهب | شیعه |
زبان گفتار | زبان ترکی آذربایجانی |
ارتفاع از سطح دریا | ۲٬۲۰۰ متر |
شرایط آب و هوا | کوهستانی |
پیش شماره تلفن | ۰۴۱ |
ره آورد | عسل، گردو، گیاهان دارویی، دوشاب و بادام، ترههای کوهی، آب معدنی و .... |
کَندُوان یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی واقع در شهرستان اسکو است که از پیشینه تاریخی هفت هزار ساله برخوردار است. روستای کندوان در ارتفاع ۲٬۲۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و روستایی ییلاقی، کوهستانی و سردسیر با آب و هوایی مطبوع در تابستان است. در فصلهای پاییز و زمستان روستای کندوان آب و هوای سردی دارد؛ بهگونهای که مردمان آن ۱۸۰ روز از سال را در شرایط یخبندان میگذرانند. همچنین به خاطر یخبندان در این در این دو فصل تعداد گردشگران کمتر می شود. معماری کلهقندی روستای کندوان در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۷۶ با شمارهٔ ثبت ۱۸۵۷ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. با توجه به سنگی بودن خانهها، در زمانهای قدیم نام این مکان تاریخی «کندجان» بود (محلی برای حفظ جان) که در حال حاضر نیز در شناسنامه متولدین کندوان از واژه کندجانی استفاده شدهاست. در سال ۲۰۲۳ در لیستی که توسط سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) ارائه شده بود، کندوان در فهرست بهترین دهکده جهانی گردشگری ثبت شد. بر اساس شواهد و مستنداتی که از گذشته بر جای ماندهاند، کندوان را در قرن هفتم هجری ساکنین روستایی به نام "حیله ور" به وجود آوردند. این مردم که برای در امان ماندن از هجوم مغولها به دنبال سر پناهی امن بودند، به دشتی در نزدیکی کندوان مهاجرت کرده و پس از گذشت سالها با حفاری کوههای کله قندی کندوان درون آنها سکنی گزیدند. روستاهای عنصرود، آمقان و کهنمو در همسایگی این روستا قرار دارند. حرفه اهالی کندوان اغلب تحت تأثیر آبوهوا و اقلیم این منطقه است. بهعلت ارتفاع بالا و وجود برف در تمام مدت سال و ذوب تدریجی برفها، مراتع طبیعی در اطراف روستا وجود دارد که همین امر موجب شده تا دامداری جزو فعالیتهای اصلی اهالی بهشمار رود. کشاورزی دیمی نیز در دامنهها و زمینهای ناهموار منطقه در مسیر چشمهسارهای پرآب کوهستانی انجام میشود. باغداری نیز از دیگر شغلهای مردمان این روستا است.
جای های دیدنی روستای کندوان
طبیعت سرسبز سهند
اگر قرار است تا روستای کندوان بروید، چرا گشتی در طبیعت زیبای اطراف روستا نزنید؟! اگر در بهار و تابستان به کندوان رفتید از طبیعت اطراف روستا غافل نشوید. دامنه سهند در این فصلها بسیار دیدنی و پر از گلهای رنگارنگ و چمنزارهای تروتازه است. بیدلیل نیست که رشته کوه سهند لقب عروس کوههای ایران را تصاحب کرده است! پس فرصت را غنیمت بدانید، چند ساعتی را از روستا خارج شوید و مهمان طبیعت سهند باشید.رودخانه اصلی روستای کندوان
در همان بدو ورودتان به روستا صدای رودخانه پرآب کندوان به گوشتان میرسد. هیچ چیز مثل آببازی در رودخانه روستای کندوان و خوردن یک قاچ هندوانه خنکشده در آب وسط ظهر، حالتان را جا نمیآورد. رودخانه بیخ گوش روستاست و حتی با پای پیاده هم میتوانید به آنجا بروید و بر لب آب گذر عمر را تماشا کنید!چشمه آب معدنی کندوان
چشمه آب معدنی کنار روستای کندوان یکی دیگر از جاهای دیدنی این روستاست که بین مردم تبریز خیلی طرفدار دارد. آب این چشمه خیلی سبک و زلال است و خواص درمانی دارد. این چشمه کنار دره سرسبز پایین روستا قرار گرفته و آب آن با چند شیر آب در دسترس مردم قرار میگیرد.باغها و مناطق ییلاقی
داخل و اطراف روستای کندوان بهدلیل بارش زیاد برف و باران، ییلاقات و باغهای آباد و باصفایی دارد. در داخل باغها درختان میوه بادام، گردو، سیب و نارون دیده میشود که نشستن زیر سایه آنها و چیدن میوههای تازه از روی درخت، لذت خاص خودش را دارد. این باغها برای مردم روستاست و برای ورود به آنها بهتر است از صاحبانشان اجازه بگیرید.روستای حیلهور
روستای حیلهور یکی دیگر از جاهای دیدنی آذربایجان شرقی است که فقط ۲ کیلومتر با روستای کندوان فاصله دارد. در نگاه اول شاید جز یک بیابان بیآبوعلف هیچ چیز دیگری در حیلهور نبینید. اما اگر نگاهتان را تیز کنید و به حفرههایی که در زمین است نزدیک شوید، تازه چشمتان به جمال روستای حیلهور روشن میشود. حیلهور روستایی در دل زمین است. اصلا شاید به همین دلیل است که اسم «حیلهور» را برای آن انتخاب کردهاند. خانههای این روستا هم، مثل کندوان تماما با دست کندهکاری شدهاند (منتها زیر زمین) و بخشهایی مثل مطبخ، اتاق، انباری، تنورخانه و آغل حیوانات دارند. در افسانهها و داستانها آمده، همان سالی که مغولان به مردم روستای کندوان حمله کردند، آنها خانه و زندگیشان را ترک کردند و حیلهور برای همیشه متروک و مسکوت و تنها ماند. مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}